شعر میلاد امام زمان (عج)/ سروده آقای عباسعلی جاویدان

بی تونصیب قافله حسرت کشیدن است

((خورشیدمن برآی که وقت دمیدن است))1

جانها به لب رسیده تودر غربتی هنوز

گاه درنگ نیست مجال پریدن است

درمان دردهای تمام نبودنی

آنجا که یادتوست زشیطان بریدن است

تنها به عشق بازی تو دل سپرده ایم

اینک نه وقت شعر که ازخودرهیدن است

هرچندسرخوشیم که بینیم روی دوست

پنهان زتوحصارجدایی تنیدن داست

بی تو حضور آیینه ها خالی از صفاست

مارافقط خیالی از آن زلف چیدن است

کی می شود طلوع کنی شعر آفتاب

تفسیر انتظار تو آری ستودن است

عیب از تو نیست سینه ما نیست جای تو

این سینه جای طعنه وجای قنودن است

ما گفته ایم منتظریم لیک کار ما

وقت نیاز گوشه و کنجی خزیدن است

ما را ببخش این همه گفتیم عاشقیم

والله عاشقی نه فقط خویش دیدن داست

یاران تو مثال ابوذر ,چومیثم اند

یک عمر دارخویش زخرما تنیدن است

جانها فدای خال دو ابروی یار باد

درمان عاشقی به رخت دل سپردن است

توصیف حسن روی توازذکربرتر است

تو ضامن بهشتی ونازت خریدن است

بس رنج هاکشیده جهان بی حضورتو

((خورشیدمن برآی که وقت دمیدن است))

1- برگرفته از شعر زیبای حضرت آقا